Voor de geboorte van deze kleine meid wist ik als geboortefotograaf al dat ik niet heel lang op wacht zou hoeven te staan. Haar moeder zou rond 39 weken worden ingeleid. Maar dat een inleiding niet per se betekent dat er direct een baby geboren wordt, liet deze bevalling duidelijk zien.
Lang wachten zonder veel actie
Vol spanning vertrokken de aanstaande ouders in de vroege ochtend naar het ziekenhuis. Daarna bleef het echter lang stil. Tegen de avond besloot ik een update te vragen. Helaas, het ballonnetje deed weinig, en het leek erop dat er die nacht niet veel zou gebeuren. De volgende ochtend werd ik inderdaad uitgerust wakker. Die zaterdag kreeg ik regelmatig updates, maar elke keer was het eigenlijk hetzelfde nieuws: de bevalling vorderde maar traag. Onverwacht stapte ik die avond dus toch weer mijn bed in.
Opeens toch snel naar het ziekenhuis
Een uurtje later ging de telefoon, altijd even schrikken als je uit een diepe slaap wordt gehaald. De aanstaande vader belde me wakker met: “Er is volledige ontsluiting, kom je naar het ziekenhuis?” Ik was meteen klaarwakker. Zo snel ineens? Achteraf bleek dat niemand dit had zien aankomen. De vader was zelfs nog even naar huis gegaan om daar wat dingen te regelen en te slapen. Maar plotseling werden de weeën heftiger, en bij controle bleek er 10 centimeter ontsluiting.
Net op tijd voor de persfase
Gelukkig is het midden in de nacht rustig op straat. Zo liep ik zo’n 20 minuten nadat ik werd gebeld het Radboudumc in – en ik was nog op tijd! De persweeën kwamen niet snel achter elkaar en waren niet zo sterk, waardoor het persen wat langer duurde. Voor de geboortefotografie een zegen, maar voor de moeder was het zwaar. Na overleg werd besloten weeënopwekkers te geven. De weeën werden daardoor intenser en frequenter, en ongeveer 1,5 uur na mijn komst werd hun prachtige dochter J. geboren.
Ook voor een geboortefotograaf een ontroerend moment
Papa keek ontroerd naar zijn pasgeboren dochter die rustig op mama’s borst lag. Ook ik, als geboortefotograaf, voelde de emoties opborrelen – dit blijft het mooiste moment om vast te leggen.
Mama moest echt even bijkomen. Terwijl er van alles om haar heen gebeurde, lag J. heerlijk bij haar en probeerde zelfs al even te drinken. Het leek alsof de rust eindelijk terugkeerde. Helaas bleek mama te veel bloed te verliezen en werd ze klaargemaakt voor de OK. Voor mij was dat het moment om naar huis te gaan en nog wat slaap te pakken.
Lief gezin, ik ben dankbaar dat ik als geboortefotograaf bij de geboorte van jullie meisje mocht zijn!
